پنجشنبه، دی ۰۶، ۱۳۸۰

بالاخره 20 شدام اما حيف كه از 80 نمره اس! بالاترين نمره 57 بود مال همين سميه خانوم كه ديروز هرچي اصرار كردم كه بزاره يه بيت شعر تو دفترش بنويسم نذاشت كه نذاشت! اما دختر خوبيه ، قشنگ مي خنده ، خودشو نمي گيره ، اما حالا اون شعر و اينجا ميزارم سميه خانومي كه امروز به من گفتي استاد تو ليست اسمتو نوشته:“ ثميه“ و من ميخوام صدات كنم : “ شميه“

هیچ نظری موجود نیست: