شنبه، فروردین ۱۷، ۱۳۸۱

سارا و دارا
قبلنا....”.عكس سارا..عروسك ملي گذاشتم..........
نظر فريدون عمو زاده خليلي...سر دبير دوچرخه...در مورد عروسك دارا و سارا
راست ميگه آيا واقعا اين عروسكا چيزي هستن كه بشه به يه بچه قول جايزه شو داد.........

محبوبيت ، مقبوليت و جا افتادن يك نماد فرهنگي در ميان يك قوم و به ويژه كودكان و نوجوانان كه هيچ رودربايستي يا ملاحظه اي براي دوست داشتن يا دوست نداشتن شان ندارد، به زمينه ها ، پشتوانه ها و عوامل متعددي بستگي دارد.اين ساده نگري و خوش خيالي است كه گمان كنيم كودكان و نوجوانان، يك شبه بعد از آنكه مسوول محترمي از خواب برخاست . بخشنامه اي رسمي خطاب به هم فرزندان عزيز اين ملك صادر كرد كه عزيزان من! از فردا فلان را دوست بداريد و بهمان را دشمن بشماريد، بچه ها نيز چنين خواهند كرد.
محبوبيت نه با بخشنامه به دست آيد نه با تبليغات.....محبوبيت اتفاقي دروني است . كاملا شخصي و مادامي كه دنياي دورني و حريم شخصي انسان ها را اگر چه كودك و نوجوان باشند، به رسميت نشناسيم.....نبايد اميدي به كاميابي داشته باشيم،
اگر با خود آنقدر صميمي باشيم كه براي لحظاتي صادقانه چشم به روي دنيا بگشايم ....در مي يابيم كه....
محبوبيت انفجاري نمادها ، عروسك ها ، و شخصيت هايي همچون تن تن در فرانسه، پينوكيو در ايتاليا، اي كيو سان در ژاپن، سوپر من، ميكي موس، سند باد و اين روزها دي جي مون.....زاييده بخشنامه هاي حكومتي ، ....و لشكر كشي دن كيشوت وار اين عروسك ها و نماده ا نبوده.........

هیچ نظری موجود نیست: