اين شعر قشنگ و از وب لاگ احسان پريم برداشتم....

سعي کردم ايندفعه
از دريچه هاي مختلف نگات کنم
دريچه نگاه: سبز و ساده بود
دريچه صدا: نرم و آراسته بود
دريچه هوا: خشبو و آماده بود
دريچه غذا: گرم و خوشمزه بود
دريچه بدن: پر از کوه و دره بود
دريچه سرم: پر از اسباب بازي بود
دريچه دلم اما ، بازم ، تاريک و بسته موند