امم احتمالا الان بیان من و بکشن ببرن توی جلسه تکرار مکرارتمون...ولی الان من تو حالت کوچه علی چپ هستم..
اما یه لینک اومده دستم...که میشه کشورها ی مختلف و از جهات مختلف با هم مقایسه کرد...باید برم بخونم ببینم
که مبنای آمارش چه جوریه..
اما یه حسی اومد توم.. بگم..نمی دونم..یه حس تاسف توام با درد..دردناک..حسرت ناک..نمی دونم.آزادی شخصی ما از چند جایی که رندوم انتخاب کردم کمتره..توی همسایه پاکستان اوضاعش خرابه...ولی محدوه ایران هم خیلی تنگه یه جورایی حداقل ها توی هر چیزی داره...اون تحصیلات و سلامتی هم...که به نظرم بهم ربط دارن...بیشتر از پشتکار خود مردم میاد..هرچند تو امور بهداشت وآموزش این جور مسایل دولت هم باید فعال باشه...
حال خودتون برید مقایسه کنید...ببینید...که مردم ایران دارن با حداقل ها زندگی می کنن و اینکه اون چند ضلعی های بزرگ...بعدش اون سوال همیشگی..چرا اینجوریه..؟
خب بعدش ؟
* روی عکس کلیک کنید بزرگ می شه...
سهشنبه، تیر ۰۱، ۱۳۸۹
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۴ نظر:
تو همه چیز در کمترین سطح هستیم
:( من هم مثه تو چند تا کشور رو رندوم انتخاب کردم وغصه خوردم :(
ممنونم خيلي خوب بود
آره دلارام جونم...چی بگم..
____________________
یاسمن جونم..دیدی تو چه وضعیتی هستیم
:((
________________________-
خواهش می کنم آقا مهدی
ارسال یک نظر